Boekenrupsjenooitgenoeg en ik bleken meer te delen dan een passie voor boeken: onze liefde voor Noorwegen. Heleen stelde me er een heleboel leuke vragen over. Het resultaat van dit interview lees je hier.
Noorwegen
Mensen die mij al wat langer kennen, weten dat ik 
een passie voor Noorwegen heb. Toen ik dan ook hoorde dat Kate Paris Een ondertoon van liefde in Noorwegen geschreven heeft, ging mijn hart sneller kloppen. Deze vrouw heeft in Noorwegen gewoond, geschreven en geleefd. Stiekem ben ik daar wel een beetje jaloers op: ik zou willen dat ik de stap durfde zetten. Maar goed, voordat ik weer in een van mijn dagdromen wegzak, ga ik Kate eerst wat vragen stellen over haar tijd in Noorwegen.
- Waarom ben je in Noorwegen gaan wonen?
Kate: Ik ben naar Noorwegen verhuisd omdat mijn man daar een fijne baan had gevonden. We kwamen er terecht in een groen houten huisje in Kristiansund met uitzicht op de bergen en de zee. Liefde op het eerste gezicht. Vooral toen ik na twee maanden al het zien van het Noorderlicht van mijn wishlist kon strepen. Wat is dat mooi!
- Waarom zijn jullie van Kristiansund naar Stavanger gegaan?
Kate: Dat we na een jaar zouden moeten verhuizen naar Stavanger wisten we van tevoren. Daar was het hoofdkantoor van het bedrijf waar mijn man voor werkte. Stavanger beviel me ook heel goed. De stad was met de auto binnen een kwartiertje te bereiken en vanuit ons huis kon ik zo het bos inlopen. Bovendien had ik vanaf de houten tafel waar ik ‘Een ondertoon van liefde’ schreef uitzicht op de fjorden en de bergen. Beter kon eigenlijk niet!
- Waarom heb je Noorwegen weer verlaten?
Kate: Toch zijn we na twee en een half jaar in Noorwegen aan het begin van dit jaar – wederom in verband met het werk van mijn grote liefde – verhuisd naar Noord-Duitsland. De bergen zijn vervangen door de schepen in het Noord-Oostzeekanaal. Als ik nu schrijf, is het net alsof ik een bewegend schilderij naast me heb hangen en ik verzin samen met mijn kinderen verhalen over wat er allemaal zou kunnen gebeuren aan boord van de containerschepen en cruiseboten die ons passeren.
4. Mis je Noorwegen?
Kate: Ja, ik mis Noorwegen wel. De overweldigende natuur, de bergen, de fjorden, de frisse lucht… En natuurlijk het Noorderlicht en de nachten waarin het niet donker werd, waardoor mijn man en ik door bleven werken tot ver na middernacht en dat pas beseften als we weer trek kregen. Waarna we dan meestal maar snel ons bed indoken om in elk geval nog een paar uurtjes slaap te pakken. Ik kan een lange lijst maken met dingen die ik daar fijn vond.
5. Zou je weer terug willen?
Kate: Of ik echt terug zou willen, weet ik eigenlijk niet. Wat ik bijvoorbeeld miste was het contact met mijn buren. Ik had ze wel, maar sprak ze nooit. Dat vond ik in Nederland altijd wel prettig en was in Noorwegen heel lastig. Ook was in de zomer de buurt waarin ik woonde zo ongeveer onbewoond, omdat de meeste Noren dan (zeker in de maand juli) op vakantie gaan – met name naar een eigen huisje ergens anders in Noorwegen. En de donkere winters, oef, die mis ik geloof ik ook niet. Alhoewel het wel prachtig was om dan halverwege de ochtend de zon boven de bergen uit te zien komen, met paars licht dat zich over de bergtoppen begon uit te strekken.
6. Zelf ben ik dol op Scandinavische thrillers, vooral die van de Noorse Karin Fossum. Lees jij zelf ook Scandinavische thrillers en heb jij een Scandinavische favoriet?
Kate: Scandinavische thrillers heb ik om eerlijk te zijn niet gelezen. Dit is een genre dat ik tot nu toe nog niet heb verkend. Ik heb me toen ik in Noorwegen woonde wel erg vermaakt met de verhalen van afroginthefjord.com. Een vaak hilarisch blog over de gewoontes van de Noren, geschreven door een Française, die al geruime tijd in Noorwegen woont.
Heleen: Zo’n blog over de gewoontes van Noren is altijd erg vermakelijk, inderdaad. Zelf lees ik de columns van Henk Brugman op norsk.nl, dat is vergelijkbaar met afroginthefjord.com. Erg leuk om op deze manier de Noorse cultuur en gewoontes te leren kennen.
7. Nog een laatste vraag ter afsluiting: Heb je nog iets toe te voegen over (je tijd in) Noorwegen?
Kate: Wat ik verder nog toe zou willen voegen is dat ik enorm uitzie naar deze zomer. We gaan twee weken terug naar Stavanger en ik kan niet wachten om onze vrienden weer te zien en om lekker te gaan klauteren met onze kinderen. Natuurlijk gaat er dan een notitieboek mee om nieuwe ideeën in op te schrijven. En een camera. En een woordenboek, want ik vrees dat ik toch wat Noors kwijt ben geraakt in de tussentijd.
Kate Paris, dank je wel voor je openhartige antwoorden over je tijd in Noorwegen! Ik wens je alvast een hele fijne vakantie toe!
Bij mij kriebelt het alweer, maar ik hou het voorlopig toch maar bij dagdromen en vakanties naar Noorwegen. Ik hoop dat jullie weer wat wijzer zijn geworden over Kate Paris. Morgen is het alweer de laatste dag van de blogtour!